آموختنی ها، آموزش باریستا، آموزش قهوه
سرنوشت کافئین در بدن
آنچه در این مطلب می خوانید:
کافئین در بدن
سرنوشت کافئین در بدن چیست؟ شاید سوال های زیادی درباره کافئین داشته باشید که می توانید با شرکت در دوره های آموزش بارستا جواب تمامی آن را بگیرید. در ادامه با ما همراه باشید تا درباره سرنوشت کافئین در بدن صحبت کنیم.
اگر یک فنجان قهوه به‌طور متوسط 95 میلی‌گرم کافئین داشته باشد، دو فنجان قهوه تقریباً 190 میلی‌گرم کافئین دارد. درنتیجه، بدن به ۵ تا ۶ ساعت زمان نیاز دارد تا ۹۵ میلی‌گرم یا نیمی از کافئین موجود در ۲ فنجان قهوه را از بین ببرد.
اهمیت درک سرنوشت کافئین
میلیون‌ها نفر هرروز از کافئین، به‌عنوان یک محرک محبوب، استفاده می‌کنند. اگرچه کافئین دارای چندین مزیت ازجمله توانایی تقویت خلق‌وخو و هوشیاری است، اما درک چگونگی پردازش کافئین توسط بدن و مدت‌زمان ماندگاری اثرات آن بسیار مهم است. مدت‌زمانی که طول می‌کشد تا بدن نیمی از کافئین مصرف‌شده را دفع کند، نیمه‌عمر کافئین نامیده می‌شود. دانستن نیمه‌عمر کافئین برای کنترل مصرف، اصلاح استفاده دارویی و جلوگیری از عوارض جانبی آن بسیار مهم است.
اهمیت درک سرنوشت کافئین در بدن و اثرات فیزیولوژیکی آن در این مقاله موردبحث قرار خواهد گرفت. ما سرنوشت کافئین در بدن را تعریف می‌کنیم و اهمیت آن را برای افرادی که به‌طورمعمول کافئین می‌نوشند، موردبحث قرار می‌دهیم. ما همچنین عناصر مختلفی را که می‌توانند به بدن آسیب برسانند و نیمه‌عمر کافئین را تغییر دهند، بررسی خواهیم کرد. درنهایت، ما توصیه‌هایی در مورد چگونگی کنترل موفقیت‌آمیز مصرف کافئین و به حداقل رساندن هرگونه عوارض ارائه خواهیم کرد. زمانی که این مقاله تمام شود، خوانندگان بیشتر در مورد نیمه‌عمر و نحوه‌ی کنترل مصرف کافئین برای به حداکثر رساندن مزایای آن و درعین‌حال کاهش عوارض احتمالی، خواهند دانست.
کافئین چیست؟
کافئین یک محرک است که به‌طور طبیعی یافت می‌شود و آن را می‌توان در بسیاری از غذاها و نوشیدنی‌ها پیدا کرد. یکی از متداول‌ترین ترکیبات تأثیرگذار روی روان که به دلیل افزایش هوشیاری، بهبود خلق‌وخو و تقویت عملکرد شناختی شهرت دارد. در این مقاله به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که کافئین چیست، از کجا می‌آید و سرنوشت کافئین در بدن چیست؟
متیل‌گزانتین‌ها دسته‌ای از مواد شیمیایی آلی هستند که کافئین را شامل می‌شوند. این ترکیب در بیش از 60 گونه‌ی گیاهی متمایز ازجمله آجیل کولا، دانه کاکائو، دانه قهوه و برگ چای وجود دارد. یک انتقال‌دهنده‌ی عصبی به نام آدنوزین که وظیفه تشویق خواب و کاهش بیداری را بر عهده دارد، هدف فعالیت کافئین است.
محبوب‌ترین نوشیدنی‌های حاوی کافئین نوشابه، قهوه و چای هستند. یکی از رایج‌ترین منابع کافئین قهوه است که در یک فنجان 240 میلی‌لیتری بین 80 تا 200 میلی‌گرم کافئین دارد. یک وعده معمولی چای سیاه که 240 میلی‌لیتر است، حدود 50 میلی‌گرم کافئین دارد. نوشیدنی‌های انرژی‌زا، شکلات و برخی داروها ازجمله مسکن‌ها و داروهای سرماخوردگی نیز منابع اضافی کافئین هستند.
بدن به روش های مختلف به کافئین پاسخ می‌دهد، هوشیاری را افزایش می‌دهد، خلق‌وخو را بالا می‌برد و عملکرد شناختی را تقویت می‌کند. شاید بپرسید پس سرنوشت کافئین در بدن به چه صورت است؟ کافئین پس از مصرف وارد جریان خون می‌شود و به سمت مغز حرکت می‌کند و در آنجا با عملکرد آدنوزین تداخل می‌کند. دوپامین و نوراپی نفرین دو انتقال‌دهنده عصبی هستند که درنتیجه‌ی وجود کافئین فعال‌تر می‌شوند و می‌توانند خلق‌وخو و عملکرد شناختی را افزایش دهند.
علاوه بر این، کافئین می‌تواند سیستم عصبی مرکزی را فعال‌تر کند، فشارخون، تنفس و ضربان قلب را افزایش دهد. هنگامی‌که در دوزهای زیاد استفاده می‌شود، ممکن است باعث احساس اضطراب و بی‌قراری شود. کافئین همچنین می‌تواند با کوتاه کردن مدت خواب عمیق و طولانی‌تر کردن مدت بیداری‌های شبانه، خواب را مختل کند.
نیمه‌عمر چیست؟ چه ربطی به قهوه دارد؟
نیمه‌عمر یک ماده، مدت‌زمانی است که طول می‌کشد تا غلظت آن در داخل بدن به نصف کاهش یابد. مدت‌زمانی که طول می‌کشد تا بدن نیمی از کافئین مصرف‌شده را از بین ببرد، نیمه‌عمر کافئین نامیده می‌شود. این بدان معناست که اگر 100 میلی‌گرم کافئین مصرف کنید و نیمه‌عمر آن 5 ساعت باشد، بدن شما پس‌ازاین مدت همچنان 50 میلی‌گرم کافئین در خود خواهد داشت.
عوامل مؤثر بر نیمه‌عمر کافئین
نیمه‌عمر کافئین می‌تواند تحت تأثیر متغیرهایی ازجمله سن، جنسیت، وراثت، وزن بدن، عملکرد کبد و سایر مسائل سلامتی باشد. به‌عنوان‌مثال، کاهش عملکرد کبد در کسانی که بیماری کبدی دارند ممکن است باعث نیمه‌عمر بیشتری برای کافئین شود. مشابه این، تغییرات مرتبط با افزایش سن در متابولیسم نیز ممکن است باعث شود افراد مسن نیمه‌عمر طولانی‌تری داشته باشند.
علاوه بر این، سرنوشت کافئین در بدن ممکن است بسته به نحوه مصرف آن متفاوت باشد. به‌عنوان‌مثال، کافئین موجود در قهوه ممکن است نیمه‌عمر بیشتری نسبت به کافئین موجود در نوشیدنی‌های انرژی‌زا داشته باشد، زیرا قهوه حاوی مواد شیمیایی اضافی است که می‌تواند از تجزیه کافئین جلوگیری کند.
نیمه‌عمر معمولی کافئین در بدن در انسان‌های سالم معمولاً بین 5 تا 6 ساعت است. بنابراین، بدن تقریباً 5 تا 6 ساعت طول می‌کشد تا نیمی از کافئین مصرف‌شده را دفع کند. اما همان‌طور که قبلاً ذکر شد، شرایط فردی ممکن است بر سرعت متابولیسم کافئین و نیمه‌عمر آن تأثیر بگذارد.
همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که اثرات کافئین حتی پس از هضم و دفع ماده از بدن باقی می‌ماند. به‌عنوان‌مثال، کافئین می‌تواند کیفیت و کمیت خواب را مختل و فرد را در روز بعد دچار احساس خستگی و گیجی کند.
وقتی کافئین متابولیزه می‌شود چه اتفاقی می‌افتد
سرنوشت کافئین در بدن بعد از متابولیزه شدن چیست؟ کافئین پس از مصرف وارد جریان خون می‌شود و به کبد منتقل می‌شود و در آنجا پردازش می‌شود. آنزیم‌های سیتوکروم P450 دسته‌ای از آنزیم‌ها هستند که کافئین را متابولیزه می‌کنند. کافئین توسط این آنزیم‌ها به مواد کوچک‌تری مانند پاراکسانتین، تئوبرومین و تئوفیلین تجزیه می‌شود.
سپس بدن این مواد را از طریق ادرار دفع می‌کند. سن، جنسیت، ژنتیک، وزن بدن، عملکرد کبد و سایر مسائل مربوط به سلامت فرد تعدادی از متغیرهایی هستند که ممکن است بر سرعت متابولیسم کافئین تأثیر بگذارند.
نقش کبد در متابولیسم کافئین
متابولیسم کافئین به‌شدت به کبد بستگی دارد. کبد جایی است که آنزیم‌های سیتوکروم P450 که کافئین را متابولیزه می‌کنند بیشتر در آن یافت می‌شود. کافئین توسط کبد به مولکول‌های کوچک‌تر تجزیه می‌شود و سپس از طریق ادرار از بدن دفع می‌شود که تاثیر گذار در سرنوشت کافئین در بدن است.
مقدار کافئینی که به جریان خون می‌رسد نیز توسط کبد کنترل می‌شود. کافئین پس از مصرف از طریق دستگاه گوارش وارد جریان خون می‌شود. کبد با متابولیزه کردن کافئین اضافی و جلوگیری از ورود آن به جریان خون، به کنترل مقدار کافئین جذب‌شده در بدن کمک می‌کند.
کافئین ممکن است در افراد مبتلا به بیماری کبدی یا کاهش عملکرد کبد کندتر متابولیزه شود که نیمه‌عمر کافئین را در جریان خون افزایش می‌دهد. درنتیجه، ممکن است احتمال بیشتری برای عوارض جانبی ناخوشایند مانند بی‌قراری، بی‌خوابی و اضطراب وجود داشته باشد.